арқар

I

зат. Арқардың асығы. Халқымыздың асық екеш асыққа да жеке-жеке ат берген: құлжаныкін – құлжа, арқардікін – а р қ а р, қойдыкін – асық, ешкінікін – ешкімай, сиырдыкін – с о м п а й (кей жерде) деп атаған (Қаз. әдеб. 15.02.1974, 2).

II

зат. астр. Аспан әлеміндегі шоқжұлдыздың бірі. А.К. Гейнс «Плеяданы» – А р қ а р депті (Ана тілі, 08.11. 1990, 7).

III

Арқар соққан. Желдей ескен, жүйрік. Сұр бикеш бедеу еді, а р қ а р с о қ қ а н, Құстай ұшып шығатын талай топтан. Басқа қылар қайратым бола алмады, Қарусыз тұрып қалдым сонша топтан (И. Байзақов, Таңд. Шығ., 1, 32).